Margot Zeelen

5 juli, van Peyrehorade naar St-Jean-Pied-de-Port

Gegevens

Categorie: Santiago de Compostela

Gepubliceerd: dinsdag 05 juli 2016 21:02

Geschreven door Margot Zeelen

Hits: 2884

Gisteravond was er nog veel gedoe op de camping vanwege het onweer, de stoppen waren doorgeslagen, en her duurde nogal een tijdje voor dat het weer gerepareerd was. En de beheerder van de camping was niet te bereiken. Ook toen er weer stroom was bleef het kwetsbaar,en telkens weer viel de stroom uit. En mijn Nederlandse buurman was maar met de Franse buren aan het discussiëren wiens schuld dat was. Een kleine caravan, of twee tenten met van alles en nog wat aangesloten. Uiteindelijk hebben de Fransen maar wat afgekoppeld en ja hoor, daarna bleef alles het doen.

Zoals gebruikelijk eerst maar weer op de route zien te komen. Helaas staat er een omleiding aangegeven. Omdat ik op het stuk met de omleiding een brug over moet, besluit ik om dan toch maar de omleiding te volgen, en niet zoals gewoonlijk te denken dat het wel zal meevallen, en gewoon mijn weg te vervolgen. Als ik naar boven aan het fietsen ben, krijg ik van de zijkant de aanwijzing dat ik moet bijschakelen. Alsof ik dat zelf ook niet doorheb.

De eerste stop is bij Sorde-l'Abbeye, een oud pelgrimsplaatsje, met een grote abdij. Helaas is alles nog dicht, veel te bezichtigen is er voor mij dan ook niet. Wel ga ik bij de Mairie een stempel halen. De mevrouw die de stempel afgeeft is druk heen en weer aan het lopen om alle apparatuur weer aan te zetten, want ook daar heeft het onweer goed huisgehouden.

De route volgt de loop van de rivier Gave d'Oloron. Voorlopig valt het dus nog wel mee met het klimmen, al kunnen er wel wat venijnige stukjes tussen zitten. Bij Carresse gaan de routes via St-Jean-Pied-de-Port en die via de Col de Somport uit elkaar. Ik buig naar het westen af, en steek de rivier Gave d'Oloron over. Natuurlijk moet ik af en toe snel stoppen om foto's te maken, want het is hier zo mooi! Maar ja, dat andere verkeer wil ook graag gebruik maken van de weg, ik moet wel blijven opletten.. Bij Villafranche komt het eerste beetje serieuze klimmetje, 1 km lang met een helling van 10 %. Daarna heb ik toch wel even van het uitzicht staan te genieten.

Bergouey-Viellenave was ook weer zo'n ontzettend mooi plekje aan de rivier. Ik reed er nog bijna verkeerd, zo intens was ik van de omgeving aan het genieten. Ik zag gelukkig nog net op tijd dat ik aan deze kant van de rivier moest blijven. Hier verkeerd rijden, betekent meestal ook nogal wat extra dalen en klimmen, en dat wil ik graag vermijden.

Vandaag kon de zonnebrand weer in de tas blijven, maar dat vond ik dit keer niet zo erg... De weg wordt vervolgd langs de rivier, dit keer de Bidouze. St-Palais is ook weer een stadje met een uitgebreide pelgrimshistorie. Het toeristenbureau heeft er een expositie aan gewijd, maar ik ben er om kwart over twaalf, en dat betekent dat ik tot twee uur zou moeten wachten. Omdat ik het weer niet helemaal vertrouw, besluit ik om de expositie (en de stempel van St-Palais) maar te laten zitten, en door te fietsen naar St-Jean-Pied-de-Port.

Vlak na St-Palais weer zo'n venijnig klimmetje, maar als ik bedenk dat dit maar 100 meter klimmen is, en ik morgen 900 meter moet klimmen, dan valt dit toch ook wel weer mee. En dan vlak daarna een super steile afdaling... Toch maar regelmatig bijremmen, want dit gaat wel erg hard naar beneden. 

De laatste 25 km van vandaag fiets ik langs de D933, een redelijk drukke weg. Ik kom steeds meer pelgrims tegen, meestal wandelaars en en een enkele fietser. Alhoewel het uitzicht mooi is, ben ik toch blij als St-Jean-Pied-de-Port in zicht komt. Echt fijn fietsen is het niet met al dat verkeer dat langs je raast.

In St-Jean etc besluit ik om vandaag de luxe van een b&b te nemen, in plaats van mijn tentje op de camping op te zetten. St-Jean heeft een mooi oud centrum met citadel, met veel voorzieningen voor pelgrims. Maar het is ook ontzettend toeristisch, met veel prullaria. Ik denk dat de meeste pelgrims daar toch weinig behoefte aan hebben..

4 juli, van Castets naar Peyrehorade

Gegevens

Categorie: Santiago de Compostela

Gepubliceerd: maandag 04 juli 2016 18:27

Geschreven door Margot Zeelen

Hits: 1018

Ik kan zowaar de tent helemaal droog inpakken! Geen regen aan de buitenkant, geen condens aan de binnenkant, dat scheelt toch weer in gewicht.. Eerst maar eens de route terugvinden, want die loopt circa 6 km oostelijker. Dan is de gps toch wel erg makkelijk. Ik geef op dat ik naar Taller wil, en wordt zonder enig probleem daar naar toe geleid. Vanaf Taller zit ik weer op de route.

In Gourbera kom ik mijn eerste wandelende pelgrim tegen. Een jonge jongen, die niet veel zin in contact met andere mensen lijkt te hebben. Ook geen probleem voor mij. Vanaf Gourbera gaat het naar Buglose. Buglose is een klein dorpje, maar met een heuse basiliek, waar ook nog de nodige wonderen zijn gebeurd (Met een Mariabeeld). Er is een een kapel met een source miraculeuse. Toen ik er wegliep kwamen er net twee dames aan met plastic flessen, die ze bij de bron gingen voltappen.

Verder naar Dax. Het landschap verandert: de grootschalige bossen maken weer plaats voor een kleinschaliger landschap. Persoonlijk spreekt het kleinschalige landschap mij meer aan. Dax is een badplaats, met een warme, enigszins zwavelachtige bron. Overal in de stad rijden busjes rond, die hotelgasten ophalen en ze naar de bron brengen om te kuren. Als ik de weg vraag naar de cathedraal wordt ik door maar liefst 3 verschillende mensen geholpen. En door een mevrouw op de plaats van bestemming afgeleverd. Terwijl het zo eenvoudig was, straat uitlopen, over circa 200 meter aan de linkerkant. De buitenkant van de cathedraal is niet zo bijzonder. Wat vooral erg mooi is aan de cathedraal is het westportaal, waar alle apostelen zijn uitgebeeld. In de cathedraal staat ook een beeld van St Jacobus. Ik vind Dax geen bijzonder mooie stad.

Nadat ik een uurtje of twee in de stad heb rondgekeken, is het wel weer genoeg. Ik ga lekker verder fietsen. En ja hoor, gelijk met een klimmetje om de stad uit te komen. Bij Cagnotte zie ik de Pyreneen voor het eerst opdoemen. Nog niet helemaal scherp, maar die bergen komen snel genoeg dichterbij.

Voor Peyrehorade nog een klim van 2,5 km om alvast een beetje gevoel voor de Pyreneen te krijgen, en daarna ook weer met een noodgang omlaag. Ik ga de hellingen wel zoveel mogelijk 's morgens fietsen, want zoals nu om een uur of drie is het wel erg warm als je ook nog moet klimmen... De camping ligt erg mooi, aan de rivier, niet uitzicht op de stad.

Ik sta naast een Nederlands paar met caravan, waar ik mijn powerbank kan opladen, en waar ik ook nog eens mijn was kan ophangen. Aardig toch. Ik heb vandaag ook de ketting van mijn fiets gesmeerd, waardoor ik nu helemaal klaar ben voor de Pyreneen...

 Hannie en Andreas nodigen mij uit voor een biertje, en even later ook voor het avondeten. Ik heb een gezellige avond gehad, en in de caravan kunnen schuilen voor het enorme onweer dat later op de avond losbarstte

3 juli, van Hostens naar Castets

Gegevens

Categorie: Santiago de Compostela

Gepubliceerd: zondag 03 juli 2016 20:48

Geschreven door Margot Zeelen

Hits: 833

Het is elke ochtend weer spannend om de rits van de tent open te doen, en naar buiten te kijken. Wat voor weer zou het zijn? Bewolkt, met dikke kans op regen of een blauw hemel? Vandaag een strak blauwe lucht, dat is wel zo relaxt bij het opstaan: rustig een kopje koffie zetten, yoghurtje en boterhammetje eten, en daarna de tent opbreken en inpakken. Ik ben de eerste van de Nederlanders die klaar is om te vertrekken, maar dat komt volgens mij ook omdat ik alleen reis, en sowieso 's ochtends snel op gang kom. Rond een uur of half negen ben ik klaar om te vertrekken. Eerst maar insmeren, want dit is weer om ontzettend te verbranden. Er is net als gisteravond niemand bij de receptie, weer een gratis nachtje kamperen dus.

Bij  Retis kom ik een ontzettend mooi kerkje tegen, heel karakteristiek voor deze regio. Ook in Biganon en Moustey kom ik ze tegen, in Moustey zelfs twee naast elkaar.

Volgens de steen bij Moustey is het nog 1000 km naar Santiago, mijn fietsboek zegt daarbij: 'voor de wandelaars'. Hoeveel het voor de fietsers is wordt niet vermeld. In Moustey scoor ik twee mooie stempels, een bij het kerkje en een bij het kruideniertje waar ik een banaan en een flesje drinken koop. De dame achter de kassa drong erop aan dat ik de tweede stempel ook zou nemen, want die was toch echt andere dan de stempel die ik 100 meter terug had gekregen. En dat klopte ook. 

Les Landes is ontzettend leeg! Bossen, bossen en nog eens bossen, in verschillende ouderdomsklassen. Echt voor de houtproductie. Tussendoor kom ik ook nog wel een verdwaalde maisakker tegen, en ook zelfs een enkel veld met asperges. Her en der kom ik ook nog een paar verdwaalde huizen tegen, vaak in groepjes, maar op km's afstand van elkaar.

Pistos is een leuk stadje, dat uitnodigt voor een koffie-stop en om brood te kopen. Als ik na de koffie-stop naar binnen loop om te betalen, en mijn fietssleutel op tafel laat liggen, wordt ik daar van binnen uit direct op gewezen.

Verder door naar Labouheyre, met een stop voor een bezoek aan de Jacobskerk (niet zo bijzonder), de lunch (ook niet zo bijzonder) en om te bellen met Lianne die vandaag 23 wordt Sorry Lianne, dat ik er vandaag niet bij was...

In Escoure kom ik weer zo'n mooie wasplaats tegen. Deze wordt gevoed met ijzerrijk water, of dat nou zo goed voor je wasgoed is?? Maar dat vroeg je je vroeger niet af, je kon wassen en daar ging het toch om.

In Onesse-et-Laharie stop ik maar wees eens voor een drankje. Met dat warme weer moet je toch blijven drinken. Op het terras zitten nog meer locale fietsers. Ze vinden het erg bijzonder dat ik dit doe, en mijn fiets wordt uitgebreid bewonderd. Een stukje verderop bij Lesperon is het nog maar 896 km naar Santiago. Zou dit dan wel de afstand voor de fietsers zijn?

Nog een klein stukje en dan ben ik in Castets. Toch nog maar een keertje  insmeren, volgens mij de tweede keer deze vakantie dat twee keer insmeren op een dag nodig was. Het laatste  stukje fiets ik langs de snelweg. Het vakantieverkeer begint nu echt op gang te komen, er zijn veel Campers en auto's met caravans erachter op de weg. Tot nu toe was het op de campings ook nog wel erg rustig. De camping heeft weinig voorzieningen, zelfs een koud drankje lukt nog niet. Omdat vandaag ook alle winkels dicht zijn, ga ik in het dorp/de stad een pizza eten.

2 juli, van St-Emilion naar Hostens

Gegevens

Categorie: Santiago de Compostela

Gepubliceerd: zaterdag 02 juli 2016 19:16

Geschreven door Margot Zeelen

Hits: 839

Ik ben vandaag 2 weken onderweg, en heb in die tijd netto 1230 km gefietst. Bruto is het nog wel wat meer, omdat campings niet altijd op de route liggen, ik om moet tijden, of gewoonweg verkeerd rij. Ook met gps lukt dat laatste nog steeds... Ik gebruik de gps ook alleen nog maar om zeker te weren of ik op de goede route zit, zonder gps rijden is voor mij veel relaxter.

De dag begint met een aantal minpunten: het regent, bij de toiletten laat ik mijn telefoon vallen, waardoor er nu een barst in het scherm zit, en als ik bij de camping wegrij, en wil stoppen om toch maar mijn regenjas aan te trekken, zit mijn linkervoet nog vastgekoekt, waardoor ik van mijn fiets val. Lekker begin van de dag, maar beter alles tegelijk dan op achtereenvolgende dagen⯑

Eerst naar St-Emilion, inkopen doen, ontbijten, en de stad bezichtigen. Het is een mooi stadje met heel veel caves, en heel commercieel. Zelfs in de kerk is dat het geval, je kunt er armbandjes kopen, plaatjes van heiligen etc. Ver, het is hier wel heel erg. Maar het uitzicht van het plein met de toren is erg mooi.

Via Branne en Targon verder naar Cadillac. Nog steeds tussen de wijngaarden door. In Cadillac loopt de markt net zo'n beetje ten einde. Op zoek naar de VVV loop ik mmet mijn fiets tussen de marktkramen door. Waar heb ik in Zwolle ook altijd zo'n hekel aan? Inderdaad al die mensen met hun fietsen... Dan eerst maar een kopje koffie, en dan nogmaals naar de VVV. Ondertussen ook nog een selfie gemaakt bij het enorme kasteel dat in de stad staat. Wat een werk zeg, om zo'n selfie te maken.

Vanuit Cadillac weer verder zuidwaarts. Langzamerhand maken de wijngaarden plaats voor de bossen van Les Landes. Onderweg kom ik ook zo'n oude wasplaats tegen. Dan ben je toch wel blij met de moderne wasmachines.

Vanaf Landiras merk ik dat ik echt in Les Landes ben. Lange rechte wegen, en weinig hellingen. Op dagen zoals vandaag met een gematigde temperatuur en niet te veel wind, is het hier heerlijk fietsen. Maar als de zon volop schijnt of met een forse  tegenwind, kan het ook hier best zwaar zijn. En ik moet er niet aan denken om dit te voet te doen..

Bij de camping in Hostens aangekomen wordt ik al toegezwaaid door Gert en Trees, die ik vandaag ook al op andere plaatsen was tegengekomen. Op de camping staat nog een ander fietspaar, die van het zuiden afkomen. Daarvan heb ik in elk geval gehoord welke camping ik moet mijden vanwege het verkeerslawaai 's nachts.